കാർബൺ-14 കാലഗണനം

കാർബൺ-14 കൊണ്ടുള്ള കാലഗണനത്തിൽ വിശ്വസിക്കണോ?

കാർബൺ-14 വളരെ പ്രസിദ്ധമായ ഒരു കാലഗണന രീതിയാണ്. ഫോസിലുകളുടെ കാലപ്പഴക്കം നിർണ്ണയിക്കുവാൻ ദശാബ്ദങ്ങളായി ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു രീതിയാണ് ഇത്. റേഡിയോ കാർബൺ എന്നും കാർബൺ-14 നെ പറയാറുണ്ട്.  കാർബണിന്റെ 3 തരത്തിലുള്ള ഐസോടോപ്പുകൾ ആണ് ഉള്ളത്. അതിൽ കാർബൺ-12, കാർബൺ -13 എന്നിവ സുസ്ഥിരമാണ്, ക്ഷയിക്കാറില്ല. എന്നാൽ കാർബൺ-14 അപചയത്തിന് വിധേയമാകുന്നു.

ആകെയുള്ള കാർബണിൽ, കാർബൺ-12,  98.89 ശതമാനവും കാർബൺ-13  1.11ശതമാനവും,  കാർബൺ-14, 0.00000000010 ശതമാനവും ആണ് ജൈവമണ്ഡലത്തിൽ ഉള്ളത്. അതിന്റെ അർത്ഥം ഒരു ലക്ഷം കോടി കാർബൺ-12 ഐസോടോപ്പുകൾക്ക് ഒരു കാർബൺ -14 ഐസോടോപ്പ് എന്ന തോതിൽ കാർബണിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം ജൈവ പദാർത്ഥങ്ങളിൽ ഉണ്ട്.  ഷിക്കാഗോ സർവ്വകലാശാലയിൽ വെച്ച് ഡോ. വില്ലാർഡ് എഫ്.  ലിബി ആണ് കാർബൺ-14 ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ള കാലഗണന രീതി (1948ൽ) ആദ്യമായി അവതരിപ്പിച്ചത്.

എങ്ങിനെയാണ് റേഡിയോ കാർബൺ ഉണ്ടാകുന്നത്? ഭൂമിയുടെ അന്തരീക്ഷത്തിന്റെ മേൽതട്ടിൽ തുടർച്ചയായി രൂപപ്പെടുന്ന കാർബൺ ആണ് റേഡിയോ കാർബൺ. ഭൗമാന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് തുടർച്ചയായി പ്രവേശിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സൂര്യകിരണങ്ങൾ അതിവേഗ ചലനശേഷിയുള്ള ന്യൂട്രോൺസിനെ ഉൽപാദിപ്പിക്കുന്നു. ഈ ന്യൂട്രോൺസ് നൈട്രജൻ-14 മായി കൂട്ടിയിടിക്കുമ്പോൾ അവ കാർബൺ-14 അല്ലെങ്കിൽ റേഡിയോ കാർബൺ ആയിമാറുന്നു.

ഈ കാർബൺ എങ്ങിനെയാണ് ജൈവ മണ്ഡലത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്നത്?  പ്രഭാകലനത്തിൽ (Photosynthesis) കൂടിയാണ് സസ്യങ്ങളിലേക്കും വൃക്ഷങ്ങളിലേക്കും റേഡിയോ കാർബൺ പ്രവേശിക്കുന്നത്.  ഈ സസ്യ വർഗ്ഗങ്ങളെ മനുഷ്യനും മൃഗങ്ങളും ഭക്ഷിക്കുമ്പോൾ റേഡിയോ കാർബൺ അവരിലേക്കും പ്രവേശിക്കുന്നു.

റേഡിയോ കാർബണിന്റെ ഗണനം തുടങ്ങുന്നത് എപ്പോഴാണ്? ജീവികൾക്ക് നാശം സംഭവിച്ചതിനു ശേഷം/മരിച്ചതിനു ശേഷം മാത്രമാണ് കാലഗണനം തുടങ്ങുന്നത്. മരണത്തിനുശേഷം അവകളിൽ പ്രവേശിച്ചിട്ടുള്ള റേഡിയോ കാർബൺ അപചയത്തിന് (ക്ഷയം) വിധേയമാകാൻ തുടങ്ങും. കാർബൺ-14 ആറ്റത്തിന്റെ ന്യൂക്ലിയസ് ക്ഷയിച്ച് ക്ഷയിച്ച് അവസാനം നൈട്രജൻ-14 ആയിതീരുന്നു.

മരണത്തിനു ശേഷം ഒരു ജീവിയിലുള്ള കാർബൺ-14 പകുതിയാകുവാൻ 5730 വർഷം എടുക്കും എന്നതാണ് കണക്ക്. എന്നുവെച്ചാൽ കാർബൺ-14ന്റെ  അർദ്ധായുസ്സ് 5730 വർഷങ്ങളാണ്. 2 അർദ്ധായുസ് പൂർത്തിയാകണമെങ്കിൽ 11,460 വർഷങ്ങൾ എടുക്കും.

റേഡിയോ കാർബണിന്റെ അപചയത്തിന്റെ തോതനുസരിച്ച് നശിച്ചുപോയ ഒരു ജീവിയിൽ 10 അർദ്ധായുസ് കഴിയുമ്പോൾ അതായത് 57300 വർഷങ്ങൾ കഴിയുമ്പോൾ പിന്നെ അതിൽ അധികമൊന്നും റേഡിയോ കാർബൺ കാണുകയില്ല.

ഇവിടെ ഉയരുന്ന ന്യായമായ ചില ചോദ്യങ്ങൾ ഉണ്ട്.

(1)  ഫോസിലുകൾക്ക് കോടിക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾ പഴക്കമുണ്ട് എന്നാണ് പരിണാമവാദ ശാസ്ത്രജ്ഞർ പറയാറുള്ളത്. പക്ഷെ ഫോസിലുകളിലും, കൽക്കരിയിലും, പ്രകൃതിവാതകങ്ങളിലും അങ്ങിനെ ഭൂമിക്കടിയിൽ നിക്ഷേപിക്കപ്പെട്ട ഈ വസ്തുക്കളിലെല്ലാം അളക്കുവാൻ പറ്റുന്ന രീതിയിൽ റേഡിയോ കാർബൺ കാണുന്നുണ്ട്. കോടിക്കണക്കിനു വർഷം പഴക്കുമുണ്ടെങ്കിൽ അതെങ്ങിനെയാണ് സാദ്ധ്യമാകുക?

(2) റേഡിയോ കാർബണിന്റെ ഉൽപാദനം എല്ലാ കാലത്തും ഒരുപോലെ ആകുന്നു എന്ന ധാരണയിലാണ് കാർബൺ-14 കാലഗണനം നടത്തുന്നത്. എല്ലാകാലത്തും ഒരു പോലെയാണെന്നതിന് തെളിവ് എന്താണ്?

ഭൂമിയുടെ അക്ഷാംശ മേഖലകളിൽ പോലും റേഡിയോ കാർബണിന്റെ  ഉൽപാദന തോത് വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ തന്നെ  കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട് (S. Bowman, ref. 3, pp. 16–30; G. Faure and T. M. Mensing, Isotopes: Principles and Applications, 3rd edition (Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons, 2005), pp. 614–625; A. P. Dickin, Radiogenic Isotope Geology, 2nd edition (Cambridge: Cambridge University Press, 2005), pp. 383–398).

അതുമാത്രമല്ല, പുരാതനകാലങ്ങളിൽ ഭൂമിക്ക് ഇന്നത്തേക്കാൾ ശക്തമായ കാന്തിക വലയം (magnetic field) ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും ഇപ്പോൾ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട് (T. G. Barnes, “Decay of the Earth’s Magnetic Field and the Geochronological Implications,” Creation Research Society Quarterly 8.1 (1971): 24–29). ആ കണ്ടുപിടുത്തത്തിന് വലിയ പ്രാധാന്യം ഉണ്ട്. സൂര്യ കിരണങ്ങളുടെ അതിപ്രസരത്തെ തടയുന്നത് ഈ കാന്തിക വലയമാണ്. സൂര്യകിരണങ്ങൾ റേഡിയോ കാർബൺ ഉൽപാദിപ്പിക്കുന്നത് എങ്ങിനെയാണെന്ന് നമ്മൾ നേരത്തെ പരിശോധിച്ചതാണ്. ശക്തമായ കാന്തിക വലയം ഭൂമിക്കുണ്ടാകുമ്പോൾ കാർബണിന്റെ ഉൽപാദനം കുറവായിരിക്കും. അതിന്റെ അർത്ഥം ഇന്ന് നാം കാണുന്ന അത്രയും റേഡിയോ കാർബണിന്റെ അളവ് പുരാതന കാലങ്ങളിൽ ഭൂമിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നതാണ്.

ഇന്ന് കാണുന്ന കാന്തിക വലയത്തിന്റെ ഇരട്ടി ശക്തമായ കാന്തിക വലയം 1400 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും അതിന്റേയും ഇരട്ടി ശക്തമായ കാന്തിക വലയം 2800 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും പൊതുവായി വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നു. അത് ശരിയാണെങ്കിൽ നോഹയുടെ പ്രളയത്തിനു മുമ്പുള്ള ഭൂമിയുടെ കാന്തിക വലയം വളരെയധികം ശക്തവും അന്തരീക്ഷത്തിലുള്ള റേഡിയോ കാർബണിന്റെ അളവ് വളരെ കുറവും ആയിരുന്നു എന്നുവേണം മനസ്സിലാക്കുവാൻ. അതുകൊണ്ടാണ്, “We know that the assumption that the biospheric inventory of C¹⁴ has remained constant over the past 50,000 years or so is not true” എന്ന് പ്രശസ്ത ശാസ്ത്രജ്ഞ ആയ എലിസബെത്ത് റാൽഫ് പറഞ്ഞത് (Elizabeth K. Ralph and Henry M. Michael, “Twenty-five Years of Radiocarbon Dating,” American Scientist, Sep/Oct 1974).

അന്തരീക്ഷത്തിലെ റേഡിയോ കാർബണിന്റെ അളവ് കുറവായിരുന്നുവെങ്കിൽ, അന്ന് ജീവിച്ചിരുന്ന ജീവജാലങ്ങളിലും റേഡിയോ കാർബണിന്റെ അളവ് കുറവായിരിക്കണം. അങ്ങിനെ ആ കാലത്ത് നശിച്ചുപോയ ജീവജാലങ്ങളുടെ ഫോസിലുകളിലും താരതമ്യേന റേഡിയോ കാർബണിന്റെ അളവും കുറവായിരിക്കും. അതിന്റെ അനന്തരഫലം എന്താണ്? ചുരുങ്ങിയ വർഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ തന്നെ റേഡിയോ കാർബൺ/ കാർബൺ-14 ഇല്ലാത്ത ഫോസിലുകളും വളരെ കുറച്ചുമാത്രം കാർബൺ-14 ഉള്ള ഫോസിലുകളും ധാരളം കാണപ്പെടുന്നു. ഫോസിലുകൾക്ക് കോടിക്കണക്കിന് വർഷം പഴക്കമുള്ളതുകൊണ്ടല്ല ഫോസിലുകളിൽ കാർബൺ-14 ഇല്ലാത്തത്, പുരാതന കാലങ്ങളിലെ അന്തരീക്ഷങ്ങളിൽ കാർബൺ-14ന്റെ അളവ് വളരെ കുറവായതുകൊണ്ടാണ് ഫോസിലുകളിൽ കാർബൺ-14 ഇല്ലാത്തത്.

(3) കാർബൺ- 14ലും കാർബൺ-12ഉം തമ്മിലുള്ള അനുപാതം എല്ലാകാലത്തും ഒരുപോലെ ആയിരുന്നോ? ഒരു ലക്ഷം കോടി കാർബൺ-12 ഐസോടോപ്പുകൾക്ക് ഒരു കാർബൺ -14 ഐസോടോപ്പ് എന്ന അനുപാതത്തിലാണ് കാർബണിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം ജൈവ പദാർത്ഥങ്ങളിൽ ഇപ്പോൾ ഉള്ളത്. നോഹയുടെ കാലത്തെ ജലപ്രളയത്തിൽ അനേക ജീവജന്തുക്കൾ മണ്ണിനടിയിൽ അകപ്പെട്ടപ്പോൾ അവയോടുകൂടെ ധാരാളം കാർബണും (മിക്കതും കാർബൺ-12) മണ്ണിനടിയിൽ നിക്ഷേപിക്കപ്പെട്ടു. ഇപ്പോഴുള്ള സാധാരണ കാർബണിന്റെ 100 മടങ്ങ് അധികം കാർബൺ അന്ന് മണ്ണിനടിയിൽ നിക്ഷേപിക്കപ്പെട്ടു. അവയാണ് ക്രൂഡോയിൽ ആയും കൽക്കരിയായും നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നത്. ഇത് എല്ലാവരും സമ്മതിക്കുന്നതാണ്. ഇതിന്റെ അർത്ഥം എന്താണ്? പ്രളയത്തിനു മുമ്പുള്ള ജൈവമണ്ഡലത്തിലെ കാർബൺ ഡൈയോക്സൈഡിന്റെ തോത് ഇന്നത്തേതിനേക്കാളും വളരെ വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു.

രണ്ട് കാര്യങ്ങൾ ഇവിടെ ശ്രദ്ധിക്കണം. ഒന്നാമത്, പുരാതനകാലങ്ങളിൽ ഭൂമിയുടെ ശക്തമായ കാന്തിക വലയം കാരണം കാർബൺ-14ന്റെ ഉൽപാദനം ഇന്നത്തേക്കാൾ വളരെ കുറവായിരുന്നു. രണ്ടാമത്, കാർബൺ-12ന്റെ അളവ് ഇന്നത്തേതിനേക്കാളും അനവധി അധികം മടങ്ങ് പുരാതനകാലങ്ങളിലെ ജൈവമണ്ഡലങ്ങളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഈ വസ്തുതകൾ കണക്കിലെടുക്കാതെ, ഇന്നത്തെ കാർബണിന്റെ അനുപാതത്തിൽ  കാർബൺ-14 കാലഗണനം നടത്തുമ്പോൾ, അത് തെറ്റായ നിഗമനത്തിലേക്ക് കൊണ്ട്ചെന്ന് എത്തിക്കുന്നു. ഇതാണ് ഈ കാലഗണന രീതിയുടെ ഏറ്റവും വലിയ ന്യൂനത.

ഫോസിലുകൾക്ക് ദശലക്ഷക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾ പഴക്കം ഉണ്ട് എന്നത് ശാസ്ത്രലോകത്തിന്റെ ഒരു വിശ്വാസം മാത്രം ആണ്. അത് ആവർത്തിച്ച് വിവിധ മാദ്ധ്യമങ്ങളിൽകൂടി കേൾക്കുമ്പോൾ പൊതുജനങ്ങളും അത് വിശ്വസിച്ച് പോകാറുണ്ട്. രാഷ്ട്രീയമണ്ഡലങ്ങളിൽ മാത്രമല്ല, ശാസ്ത്രീയ മണ്ഡലങ്ങളിലും ഇങ്ങനെയുള്ള ഗീബൽസിയൻ തന്ത്രങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്നതിന്റെ ഒരു ഉദാഹരണം മാത്രം.

ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരുടെ തെറ്റുള്ളതും കുറവുകളൂള്ളതുമായ നിഗമനങ്ങൾ “വിശ്വസിക്കുന്ന” തിനേക്കാൾ തെറ്റില്ലാത്ത ദൈവത്തിന്റെ വചനത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നതാണ് അത്യുത്തമം

നാം പാർക്കുന്ന ഭൂമി ഏതാനും ചില ആയിരിങ്ങൾ മാത്രം വർഷം പഴക്കം ചെന്നതാണ്. അത് ഒരു യുവഭൂമിയാണ്.

“യഹോവയുടെ വചനത്താൽ ആകാശവും അവന്റെ വായിലെ ശ്വാസത്താൽ അതിലെ സകലസൈന്യവും ഉളവായി; അവൻ സമുദ്രത്തിലെ വെള്ളത്തെ കൂമ്പാരമായി കൂട്ടുന്നു; അവൻ ആഴികളെ ഭണ്ഡാരഗൃഹങ്ങളിൽ സംഗ്രഹിക്കുന്നു. സകലഭൂവാസികളും യഹോവയെ ഭയപ്പെടട്ടെ; ഭൂതലത്തിൽ പാർക്കുന്നവരൊക്കെയും അവനെ ശങ്കിക്കട്ടെ.
 അവൻ അരുളിച്ചെയ്തു; അങ്ങനെ സംഭവിച്ചു; അവൻ കല്പിച്ചു; അങ്ങനെ സ്ഥാപിതമായി” സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 33:6-9.